De laatste maandag klussen

De 2e week is begonnen en het ziet ernaar uit dat we vandaag onze werkzaamheden klaarkrijgen. Vlgs de Moldaven ligt ons tempo erg hoog - in ieder geval veel.hoger als dat van hun. Veronica zei heel treffend: als de mannen hier zo hard zouden werken als jullie, zou het land in betere conditie zijn - maar ja.....

Vanmorgen gaan we op agriculteral excursie naar de bijen van Alexander. Hij is diegene die de kinderkampen leidt en een baan als imker heeft.

Even een stukje door de heuvels gereden om een meer heen en in het bos achter een hekwerk bevond zich een 'imkerplantage'. Enorm veel bijenkasten van verschillende eigenaren - vaak van opa- op vader- op zoon.

Alexander kon goed Engels verstaan maar spreken ging wat moeilijker. Toch leer je elkaar 'verstaan' hier en was dit zeker voor Wim een leuk uitje. De bijen waren niet agressief gelukkig

Na de koffie, werd het glas ingeladen voor 4 adressen.

Het glas plaatsen viel niet mee in het verouderde hout . Niets was recht en niets was haaks en het torste aan alle kanten! Maar.door de.ramen kwam er wel weer licht in de huiskamers want alle kapotte ramen worden afgeplakt met.karton of gewoon plastic ( bij - 20 in de winter)

Bij onze.bedlegerige dame moest de slaap/woonkamer nog een tweede keer gewit. Tot onze verbazing zat ze op het randje van het bed en had de poes zijn jongen onder haar dekbed gelegd - waarschijnlijk net geboren.

Ze.moest eigenlijk een schone pamper om maar maakte gebaren dat eerst de mannen de kamer uit.moesten. Als een jong meisje zat ze te giechelen en haar schouders schokten van het lachen. Heerlijk om haar zo blij te zien.

Ze gaf nog verfinstructies ook, dus helemaal goed.

Na afloop zijn we lopend door het.dorp via allerlei binnenwegen terug.naar de campers gelopen. De groentetuinen zien er goed uit helemaal nu het vanmorgen geregend heeft.

Boodschappen gedaan voor de ouderen die we geholpen hebben. Wat.lekkers, een stukje zeep, yoghurtijs. Ze krijgen via de sociale. Voedselbankp best grote porties eten wat bestaat uit soep en een ' brei ' van rijst, of een tarweprodukt met bonnen kool uien tomaten. Ziet er niet echt lekker uit maar omdat de meesten bijna geen tanden meer hebben, slikt het wel makkelijk weg en eten de zwerfhonden en katten gelijk mee.

Inmiddels zijn we ook gewend aan de waterputten en hebben diverse emmers omhooggetakeld. Bijzondere ervaring maar gelukkig hebben de mensen dan wel water binnen een straal van 150 meter.

Sommigen hebben wel stromend water en elektriciteit.

In de kerk hebben we met 2 jonge meisjes de voedselpakketten klaargemaakt in dozen- later heb ik er nog 1 weggebracht naar een heel arm gezin waarvan de man een schedelooeratie ondergaan heeft en daardoor niet kan werken. Zijn vrouw geeft het zwaar en we wilden haar bemoedigen met een gesprek gebed en pakket. Helaas was ze.niet thuis maar wel haar man en zoontje en dat was ook fijn om met hen te praten en mijn laatste 400 lei te geven voor schoolspullen.

De andere voedselpakketten deelt de kerk uit - is voor hen ook fijn omdat zij zicht hebben wie dit het.hardste.nofig heeft.

S'avonds waren we uitgenodigd bij Veronica die met ons vorige week de.inventarisatie van alle.klussen had gedaan. Een enorm gedreven persoonlijkheid met passie voor het leven - leeft met ouders ,man en kids bijna zelfvoorziend , had een explosie van nieuw leven in de vorm.van kuikentjes en eendjes - alles voor de eigen consumptie. Manlief bouwde zijn eigen bier en dat mochten we.proeven!.

Super fijne afsluitingsavond met mooie gerechten en mensen!

Voldane mensen!