Do: door Hongarije, Slowakije, Tsjechië

Ws ons laatste ontbijt samen; Wim en Ineke willen rustig aan terug reizen ;een lunchstop langs de Donau maken en een camping opzoeken tussen Brno en Praag.

Jan en ik kiezen ervoor om toch eerst Boedapest in te duiken en de Joodse synagoge te bezoeken.

Daar hebben we geen spijt van gehad: klinkt misschien raar voor sommigen van jullie, maar we hebben gebeden voor een parkeerplek dicht in de buurt maar hadden nooit verwacht dat we een plekje kregen aan de overkant van de synagoge en dat de parkeerautomaat ook een briefje van 5 euro slikte! We konden 2.5 u blijven staan! # knipoog uit de Hemel in het hart van de stad!

Indrukwekkend verhaal in een prachtige synagoge. Wat heeft het Joodse volk ook hier vreselijk geleden. Van de 800.000 Hongaarse Joden waren er na de oorlog nog 200.000 over; 100.000 zijn na de oorlog vertrokken naar Israël en Amerika. Nu zijn er nog 180.000 in Hongarije en 180 practiserende gelovigen in deze stad.

In het getto van Boedapest zijn duizenden de hongersnood gestorven en begraven in een massagraf naast de synagoge. Iets wat normaal nooit zou gebeuren in het Bijbels-Hebreeuwse denken waar de doden buiten de 'legerplaats' begraven worden.

Daarna richting Praag; we overwegen een camperplek in de stad , die we al wel kennen na een Kerstverblijf 4 jaar geleden.

Wonderlijk dat het lange autorijden ons eigenlijk niet erg vermoeid. Heeft vast ook met een bepaalde mindset te maken: je weet dat het 2500 km is wat je moet afleggen, dus je stelt je in op een paar dagen in de auto. Toch is snelweg rijden weer heel anders dan rijden in de bergen. Van beiden genieten we maar de heenweg , met d eroute door Z - Roemenie ervaren wij als beter en sneller te berijden. Van het uitzicht overal genieten we erg en sfeer is en blijft goed. We zijn dankbaar dat we dit hebben kunnen doen: wat een ervaring! We mochten een verschil brengen in erbarmelijke omstandigheden en die mensen zullen dat net als wij ws niet meer vergeten!

Ons bedlegerig dametje zou eigenlijk niet meer in dit huisje kunnen wonen..maar er zijn geen bejaarden- of verpleeghuizen in Moldavie. Het lekt in de keuken- hopelijk heeft het pur- werk en de isolatiewol wat geholpen- we denken nog veel aan haar! Gelukkig brengen de buren haar iedere dag een emmer water en krijgt ze droog brood en soep/ eten vd gaarkeuken. Echt minimaal om te overleven ; je zal er maar liggen dag in - dag uit.

Eenmaal bij Praag hebben we nog energie over...niet voor de stad maar wel om verder te rijden. Bij Ikea die aan de snelweg zit, een visje en natuurlijk Zweedse balletjes[e-1f61c] gegeten.

Net voor Leipzig, hebben we ons campertje bij een Raststatte geparkeerd, bedje uitgeklapt, ons gewassen in onze slabak/ wastafel...lekker simpel...even gewandeld over de parkeerplek en slapen . Een flinke onweersbui hield ons uit de slaap maar we zijn dankbaar voor het dak boven ons hoofd en voor het feit dat we geen van beiden autopech gehad hebben. De wegen in Moldavië waren echt vaak onverhard.

1 van Gods namen is Immanuel: we hebben echt ervaren dat Hij dichtbij is!

We merken nu al verder rijdend in Duitsland dat het weer behoorlijk slecht is: regen en een dichte mist tussen de heuvels. Dus rustig verder rijden.

Wim en Ineke: super bedankt dat jullie met ons meegegaan zijn in dit avontuur en dat jullie zo geweldig hebben bijgedragen aan alle facetten!

Goede reis vandaag - ook jullie in Nederland !